Van mens tot mens in contact. Daar ligt de basis, daar ontstaan mogelijkheden. Niet zomaar een dienst verlenen. Geen lange inkooprondes. Samen staan voor wat we willen bereiken. In een cruciale coalitie. En dat laten groeien.
“Alles begint bij mensen die elkaar tegenkomen. Mensen die elkaar daadwerkelijk zien, iets herkennen, een klik hebben. Het gaat om elkaar op enige manier treffen. De kwaliteit van die ontmoeting en de verbinding die daar ontstaat, die vormt de basis voor alles wat volgt.”
Volop instappen op wat er voor elkaar moet komen. En wat dat is, vraagt en betekent, daar kijken we samen naar. Want het is essentieel dat het ons wederzijds boeit en uitdaagt. En dat dat zo blijft.
“Een doel is geen punt, maar een ruimte om in rond te lopen.”
Blijven bijsturen. Elke keer weer goed kijken naar de effecten en de volgende stap bepalen. Lessen trekken en vooruit kijken. Zowel flexibel als koersvast.
“Je creëert de ruimte die nodig is om te doen wat belangrijk is niet in theorie. Het bestáát alleen in de praktijk: de ruimte. En dus ga je met een hoofdkantoor, een stuurgroep of een controller in debat. Je staat op voor waar je in gelooft. Altijd en consequent.”
Elke situatie is uniek. Natuurlijk zijn er werkende concepten. Maar maatwerk leveren is de enige optie. Kernwaarden, onverwachte gebeurtenissen en opgebouwde ervaring, eigenzinnigheden en ‘hinderende herinneringen’… ze krijgen allemaal een plek. Zo komt wat er kan tot volle wasdom. Werken aan soepel samenspel.
“Samen iets bereiken vraagt mensen die eigenheid inbrengen, kunnen duiden én zichtbaar maken. Je drijfveren, kennis en kwaliteiten kennen en waarderen waardoor je er flexibel gebruik van kunt maken. Omdat elke situatie anders is, de eigenheid zo overeind blijft en zich tegelijkertijd plooit naar de omstandigheden. Lokale logica noemen wij dat.”
Frictie. Niet ernaar op zoek, maar in de ambitie onvermijdelijk. Uitdagen en aanscherpen. In scherpe dialogen tot de kern komen. Ambachtelijk precies.
“Ieder proces kent fricties. Zonder de noodzakelijke verbinding wordt de frictie en de onontkoombare confrontatie beleefd in een vacuüm. En dat maakt het vormgeven van het compromis erg ingewikkeld, misschien wel onmogelijk. Mensen zich laten uitspreken waarom ze aan tafel zitten en wat ze willen doen. Hen dat handen en voeten laten geven, of dwingen zichtbaar te maken. Zodat de andere kan reageren. En het vaak lastig wordt, de verschillen waar blijken te zijn. Dat is de confrontatie. Als die zich voordoet kan het compromis tot leven komen.”
Werken aan een missie heeft consequenties. Dat vraagt om een voortdurend gesprek over kansen en hindernissen. En voldoende aandacht voor reflectie. Met als doel een besluit over de te volgen koers. En vervolgens komt het altijd aan op actie.
“Prima allemaal, als het maar niet gevaarlijk lang vertraagt. De vaart eruit haalt. En als het maar geen draaiboek wordt. Want vertrouwen op de inzet en persoonlijke agenda van mensen vraagt lichtvoetigheid (en geen marsroute), improvisatie en kansen pakken (en geen verplichte danspassen). De energie ‘meandert’ door de organisatie.”
Voelt en ziet wat er speelt. Gaat daar energiek mee aan de slag. Met aandacht voor samen werken aan resultaat en impact. Ruimte creëren voor de groei van mens en organisatie. Betrokken van begin tot eind. Blijven onderzoeken hoe iedereen en alles tot zijn recht komt. Helder laten zien welke beslissingen voor liggen. En wat de consequenties zijn die we onder ogen moeten zien.
Voelt en ziet wat er speelt. Beweegt op wat hij aantreft. Bevraagt om inzicht te creëren. Op een bevlogen manier praktisch. Scherp en direct. Geeft het proces zo vorm dat voortgang, verbinding en excelleren centraal staan. Betrokken bij wat het van mensen vraagt om wat er dan nodig is te realiseren. Samen onderweg zijn en resultaten neerzetten is zijn doel.
